اصفهان یکی از زیباترین شهرهای ایران است که به‌دلیل زیبایی بی‌نظیر و آثار تاریخی متعددش، لقب نصف جهان را به خود گرفته است. سفر به اصفهان آرزوی دیرینه هر گردشگری است تا برای چند روز هم که شده در این شهر زیبای تاریخی گشت و گذار کند و خود را به دل تاریخ بسپارد.
در اینجا می‌خواهیم بخشی از رویای شما را تبدیل به واقعیت کنیم و در وصف اصفهان سخن بگوییم، برای این سفر دلنشین، تا انتها با ما همراه باشید.
نگاهی به پیشینه اصفهان
شهر اصفهان مرکز استان اصفهان است و از نظر موقعیت جغرافیایی تقریبا در مرکز ایران قرار گرفته است. این شهر با آب و هوایی معتدل و نیمه‌خشک از طبیعتی چهار فصل برخوردار است. اما بهترین زمان سفر به اصفهان از نظر آب و هوایی، اواخر اسفند تا اواخر اردیبهشت ماه و از اواخر شهریور تا پایان مهر ماه است.
از دیگر شگفتی‌های اصفهان می‌توان به عبور رودخانه زاینده‌رود از مرکز شهر اشاره کرد. در واقع همین امر در آبادانی شهر تاثیرات بسیار چشمگیری داشته و مورد توجه پادشاهان در ادوار مختلف تاریخ قرار گرفته است و حتی در طول تاریخ، چندین بار هم، به‌عنوان پایتخت ایران انتخاب شده است. اما اوج شکوفایی آن مربوط به حکومت شاه عباس اول از دوران صفویه است. زیرا در آن زمان به دستور شاه، بسیاری از آثار تاریخی ساخته شد.
حتی پس از شاه عباس هم، هر یک از شاهان صفوی به نوعی در آبادانی اصفهان نقش بسزایی داشته‌اند و این شهر سراسر زیبایی را به حال خود رها نکرده‌اند.
آشنایی با آثار تاریخی اصفهان
قرن هاست که اصفهان را، نصف جهان می‌نامند و آن را به‌عنوان پایتخت فرهنگی ایران می‌شناسند. چرا که این شهر به قدمت تاریخ تمدن و فرهنگ ایران، آثار بی نظیری از همه ادوار تاریخ، در دل خود جای داده است. به همین دلیل اصفهان موزه‌ای، همیشه زنده از مکان‌های دیدنی و آثار تاریخی بسیار با ارزش از دوران‌های مختلف است و در واقع هر یک از آثار اصفهان، یاد آور عظمت آن دوره زمانی است.
این آثار باستانی به قدری زیاد هستند که در وصف تک تک آن‌ها باید کتابی قطور نوشت. بنابراین در این بخش ما به مهم‌ترین و معروف‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.
از بناهای زیبا و تاریخی اصفهان می‌توان به میدان بزرگ نقش جهان که در فهرست آثار باستانی ثبت شده، کاخ چهل ستون که شهرتی جهانی داشته یا عمارت تاریخی هشت بهشت که نمونه‌ای از محل زندگی پادشاهان دوره صفویه بود، اشاره کرد.
کاخ عالی قاپو نمونه منحصر‌به‌فرد و از عجایب معماری کاخ‌های عهد صفوی است. منارجنبان از جمله بناهای عجیب و غریب اصفهان است و ازمعماری شگفت‌انگیزی برخوردار است. مسجد شیخ لطف الله هم به دلیل معماری اصیل و ایرانی‌اش و کاشی‌کاری‌های هنرمندانه‌اش یکی از شاهکارهای ایران در نیمه اول قرن یازدهم هجری به‌شمار می‌آید.
بازار بزرگ اصفهان به‌عنوان یکی از زیباترین بازارهای شهرهای ایران و حتی جهان اسلام شناخته شده است و بسیاری از داد‌وستدهای این شهر از گذشته، تاکنون در این بازار تاریخی انجام می‌شود.
همچنین با وجود رودخانه زاینده‌رود پل‌های تاریخی بسیاری بر روی آن ساخته شدند تا بدین وسیله راه‌های ارتباطی مردم به دو طرف شهر برقرار شود و از جمله این پل‌های زیبا و معروف وان به مواردی نظیر سی و سه پل یا پل الله وردی خان، پل خواجو، پل مارنان، پل شهرستان، پل چوبی و غیره اشاره کرد.
اصفهان نه تنها ده‌ها مسجد تاریخی، کاخ‌ها و عمارت‌های با‌شکوه، پل‌ها و باغ‌های با ارزش، کتیبه‌ها وسنگ نبشته‌های تاریخی، کاروان سراها و دیگر مکان‌های گردشگری را در کارنامه خود ثبت کرده است، بلکه به واسطه عبور بزرگ ترین رودخانه فلات مرکزی ایران” زاینده رود” ، از میان زیباترین شهر ایران، از جاذبه‌های طبیعی بسیار زیادی نظیر آبشارها، تالاب ها و باتلاق های مهمی چون باتلاق گاوخونی و مناطق حفاظت شده برخوردار می‌باشد.
این مطلب را از دست ندهید: هر آنچه باید درباره محله‌های خوب اصفهان برای زندگی بدانید
صنایع دستی، امضای هر شهر است که در آن روح مردم آن شهر دمیده شده است. اصفهان هم از جمله شهرهایی است که لیست گسترده‌ای از هنر و صنایع دستی را در خود جای داده و در واقع این آثار از ذوق و هنر مردم شهر اصفهان نشات گرفته‌اند.
در حال حاضر هم هنرمندان بسیاری در حال تولید محصولات متنوع از این هنرهای اصیل هستند، اما آنچه این آثار را هنوز زنده نگه داشته، ذوق و ابتکار هنرمندان اصفهانی است که از ترکیب هنرهای کهن همراه با عنصرهای مدرن برای ساخت و تولید محصولات متنوع کاربردی و دکوراتیو مطابق با نیازهای امروزی، استفاده کرده‌اند.
قالی بافی، ابریشم بافی، قلم زنی، منبت کاری، زری بافی، خاتم کاری، ملیله دوزی، مینیاتور، سفالگری، میناکاری، فلزکاری، فرش، فیروزه کوبی، نقره سازی، کاشی سازی، قلم کاری و پولک دوزی از جمله صنایع زیبای اصفهان هستند که امروزه رونق خوبی به بخش جهانگردی این شهر بخشیده‌اند.
شیرینی‌ها و غذاهای محلی اصفهان
اگر از غذاهای روزمره و معمولی خسته شده‌اید می‌توانید به شهر اصفهان سفر کرده و از خوردن غذاهای محلی و متفاوت آن لذت ببرید. البته غذاهای سنتی اصفهان به قدری زیاد هستند که با یک سفر کوتاه و چند روزه نمی توان از همه آن‌ها بهره برد. اما برای شروع، خوب است غذای معروف و سنتی اصفهان با نام بریانی را تست کنید و از خوردن خورش ماست به‌عنوان یک دسر شیرین و خوش‌طعم لذت ببرید.
از دیگر غذاهای سنتی اصفهان می‌توان به مواردی نظیر حلیم بادمجان، کباب مشتی یا کباب زردک ، اشکنه، شله بریان با زیره، یخمه ترش، آش شله قلمکار، آش اوج، کله جوش اصفهانی، یخنی لوبیا یا گوشت و لوبیا، کوفته شوید با باقالی، تاس کباب، کوفته کشک، کباب حسینی و دلمه برگ مو اصفهانی اشاره کرد.
از شیرینی‌های مخصوص اصفهان می‌توان به مواردی نظیر گز، پولکی، شیرینی کرکی، برشتوک و جوز قندی اشاره کرد. اما در میان شیرینی های ذکر شده گز شهرتی جهانی داشته و با قدمتی 450 ساله، به دوران حکومت صفویان می‌رسد.
اقامت در شهر اصفهان
اصفهان یکی از مهم‌ترین شهرهای گردشگری ایران محسوب می‌شود و همین امر باعث شده تا هر ساله مسافران زیادی از اقصی نقاط ایران و جهان را به سمت خود بکشاند. بنابراین در این شهر برای رفاه حال مسافران، اقامتگاه‌های متعددی در نظر گرفته شده تا گردشگران مکان مورد نظر خود را با توجه به شرایط و بودجه‌ای که برای سفرشان در نظر گرفته‌اند، انتخاب کنند.
البته با وجود تمامی هتل‌ها، مهمانسراها، مهمان‌پذیرها و اقامتگاه‌های بوم گردی که برای اسکان مسافران تعبیه شده است، باز هم ممکن است، در برخی از زمان‌های سال و به‌ویژه تعطیلات، مسافران زیادی از سرتاسر ایران، به اصفهان بیایند و همین امر منجر شود تا با مشکل اسکان مواجه شوند.
بنابراین پیشنهاد ما به شما این است، برای اقامتی چند روزه به شهر تاریخی اصفهان، برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید. حتی بهتر است، از قبل اقامتگاه خود را از طریق اجاره روزانه خانه و سوئیت در اصفهان از اتاقک به صورت آنلاین و با قیمتی مقرون‌به صرفه رزرو کرده و با خیالی آسوده به این شهر سراسر زیبایی سفر کنید.
مقاله پیشنهادی
از سری مقالات زومیلا می توانید مقاله آینده و سرمایه‌گذاری در بهارستان اصفهان را مطالعه فرمایید. همچنین می‌توانید نظرات خود را در بخش نظرات پایین همین صفحه با ما به اشتراک بگذارید. از این که تا پایان این مقاله همراه ما بودید، از شما همراهان گرامی سپاسگزاریم.
