قیمت خرید آپارتمان در محله های مختلف نیاوران چگونه است؟
موقعیت نیاوران
نیاوران، یکی از محله هاى شمال شرقی شهر تهران و منطقه شمیران است که در دامنه‌های جنوبی رشته کوه البرز قرار دارد. این محله که بخشی از منطقه ۱ شهرداری تهران و شهرستان شمیرانات میباشد، از شمال با ارتفاعات کلکچال، از غرب با تجریش، از شرق با دارآباد و از جنوب با فرمانیه، کامرانیه و دزاشیب هم‌مرز است.
[خیابان نیاوران]، خیابان اصلی این منطقه است که از [میدان نیاوران] آغاز شده و تا میدان قدس در تقاطع [خیابان شریعتی] امتداد دارد.
منطقهٔ نیاوران در گذشته پر از نیزارهایی بوده‌است که مردم برای جمع‌آوری و استفاده از نی‌های موجود در آن به این منطقه می‌رفتند و همراه خود نی می‌آوردند؛ به همین خاطر این منطقه به «نی‌آوران» معروف میشود که به مرور زمان به «نیاوران» تغییر نام پیدا میکند.
امروز، نیاوران تهران از لوکس‌ترین و با کلاس‌ترین نقاط در شهر تهران است بهمین علت افراد بسیاری مشتاق «خرید آپارتمان در نیاوران تهران» هستند.
تراکم جمعیت در این منطقه چیزی بیش از 10 هزار نفر است در نتیجه، از محله‌ی نیاوران باید توقعی متفاوت از آنچه که در محلات دیگر تهران میبینیم، داشته باشیم.
همه چیز درباره ی نیاوران
بافت غالب نیاوران، ترکیبی از خانه‌های ویلایی لوکس، برج‌ها و پنت هوس‌های مدرن میباشد. محله نیاوران به سبب شیب زیاد خیابان‌هایش، معماری متفاوت و برجسته‌ای دارد. این تفاوت در سبک ساختمان‌ها، چه آپارتمان در نیاوران و چه خانه‌های ویلایی در نیاوران، به طور برجسته‌ای نمود پیدا کرده.
وجود بسیاری از برج‌ها و پنت هوس‌های لوکس تهران در نیاوران، یکی از امتیازاتی است که این محله رو در لیست بهترین محلات تهران قرار داده. سبک زندگی اعیان‌نشین، امکانات عالی و مطلوب ساکنین نیاوران، موقعیت جغرافیایی و آب و هوای دلپذیر این منطقه، نیاوران رو به بهشتی کوچک برای «خرید آپارتمان در تهران» بدل کرده. در نتیجه با درنظر گرفتن این موارد، قیمت بالا و متفاوت این محله خیلی هم عجیب به نظر نمیاید.
نیاوران خیابان های پرطرفداری برای زندگی دارد که از آنها میتوانیم به خیابان بوکان، خیابان شفیعی، خیابان کاج، خیابان جهان شاهی، خیابان ملاحسینی، خیابان نورافشار، خیابان گرجی و سه راه یاسر اشاره کنیم.
نیاوران با توجه به موقیعتی که در تهران دارد از امکانات رفاهی بالایی برخوردار است هم از لحاظ درمانی و هم از لحاظ آموزشی، فرهنگی و ورزشی. همچنین اماکن اداری مهمی همچون شهرداری منطقه یک، سفارت بسیاری از کشورها و پژوهشگاه دانش بنیاد نیز در این منطقه قرار دارد.مجموعه تاریخی فرهنگی نیاوران یکی از مهمترین اماکنی است که یازده هکتار مساحت دارد و سالانه گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را جذب میکند.کاخ نیاوران، کاخ صاحبقرانیه، موزه حوضخانه، کوشک احمدشاهی، موزه جهان نما، کتابخانه اختصاصی، موزه ی خودروهای اختصاصی کاخ نیاوران و باغ کتیبه ها دراین مجموعه ی وسیع قرار گرفته است.
نیاوران دارای بوستان های زیادی همچون بوستان بنفشه، نسیم، سرو و پارک بزرگ نیاوران میباشد و این امکان را فراهم میکند که افراد بتوانند در این بوستان ها و حتی خیابان های زیبا با درختان قدیمی این منطقه در هوایی پاک و تمیز پیاده روی لذت بخشی را تجربه کنند.از طرفی اگر علاقمند به کوهنوردی سبک هستید نیز میتوانید با رفتن به خیابان پورابتهاج، انتهای خیابان صبوری از لذت کوهنوردی نیز بهره مند شوید.
پاساژ‌ها و مراکز خرید نیاوران، جزء جذابیت‌های شهر تهران محسوب می‌شوند. از مهمترین آنها میتوان به مرکز خرید روشا، نارون، کیمیا، اطلس مال، برند سنتر و . . . اشاره کرد.اطلس مال یکی از لوکس ترین مراکز خرید تهران محسوب میشود که در مجاورت پارک نیاوران قرار داردو دارای چندین طبقه پارکینگ و تعداد زیادی واحدهای تجاری اداری میباشد.
منطقه نیاوران دارای بیمارستان های مهم زیادی همچون بیمارستان مسیح دانشوری، بیمارستان شهید باهنر، بیمارستان اعصاب و روان رضایی و بیمارستان نورافشار میباشد.همچنین چند درمانگاه نیز مشغول فعالیت میباشند که از مهمترین آنها میتوان به درمانگاه فوق تخصصی دیبا واقع در خیابان پورابتهاج و کلینیک نبض نیاوران واقع در خیابان باهنر اشاره کرد.این منطقه دارای چندین دامپزشکی مهم نیست میباشد.
نزدیکترین ایستگاه مترو به این محله ایستگاه مترو تجریش میباشد که برای رسیدن به آن نیاز به استفاده از خط تاکسی یا اتوبوس میباشد.
جایگاه سوختگیری شماره 28 نیاوران واقع در خیابان باهنر نبش کوچه مینا نیز پمپ بنزین موجود در این منطقه میباشد.
محله های مختلف نیاوران:
صاحبقرانیه
منظریه
جماران
جمشیدیه
کاشانک
حصاربوعلی
جمال آباد
گل سنگ
دزاشیب
گلاب دره
بوکان
آجودانیه
نخجوان
صاحبقرانیه
صاحبقرانیه یکی از محله های منطقه ۱شهرداری تهران شمال شرق شهر تهران است. این محله در محدوده شمیران و در جوار کاخ نیاوران قرار دارد. صاحبقرانیه در منطقه ۱ شهرداری تهران و شهرستان شمیرانات واقع شده‌است. نام این محله برگرفته از نام کاخ صاحبقرانیه در باغ نیاوران است که تفرجگاه تابستانی ناصرالدین شاه قاجار بوده‌است.از خیابان های مهم این محله خیابان گلستان شمالی (قاسمی) و خیابان گلستان جنوبی میباشد.
منظریه
منظریه نام محله‌ای است در شمال تهران. مهمترین بخش این محله باغ منظریه است. این منطقه که در دامنه رشته کوه البرز قرار دارد از نقاط بکر و خوش آب و هوای شهر تهران و منطقه شمیران محسوب میشود. منظریه منطقه‌ای مرتفع و کوهستانی است که در ارتفاع ۱۷۰۰ تا ۱۸۰۰ متری از سطح دریا واقع شده‌است.
جماران
جماران نام محله و دهکده‌ای در شمال شهر تهران است. جماران از توابع شمیرانات است و جزئی از منطقه ۱ شهرداری تهران به حساب می‌آید. دهکده جماران از غرب به نیاوران، از جنوب به دزاشیب و کامرانیه، از شمال به حصارک و ارتفاعات کلک چال و از غرب به امامزاده قاسم (شمیرانات) منتهی میشود. خاندان امام جمارانی از معروفترین شخصیت‌های تاریخی جماران میباشند که در میان آنها سیدمهدی امام جمارانی به دلیل سابقه او در جمهوری اسلامی مشهورتر است.
جماران همچنین منطقه‌ای خوش آب و هواست که سید روح‌الله خمینی در دوران بیماری در آن‌جا زندگی کرد. این منطقه در دامنه رشته کوه البرز واقع شده و به‌طور متوسط ۱۷۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. اکبر هاشمی رفسنجانی نیز از سال ۱۳۵۸ تا زمان مرگ در دی ۱۳۹۵ نیز در این محله در کنار منزل سید روح‌الله خمینی سکونت داشت. صورت قدیم‌تر نام جماران، جاموران بوده‌است. دربارهٔ نام جماران برخی گفته‌اند که جُمهران ری، که‌امامزاده ادریس در آن مدفون بوده‌است، همان جماران امروزی است عده‌ای نیز معتقدند که جَمَر و کمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ‌های بزرگ به دست می‌آمده‌است، آن‌جا را جمران، یعنی محل به‌دست آمدن جمر نامیده‌اند. هنگامی که مسلمانان ری را تصرف کردند برای زیر نظر داشتن مقاومت محلی، لشکریان خود را در چند پایگاه مستقر کردند. این پایگاه‌ها در جماران، دهکده اندرمان، فیروز و رام (فیروزکوه کنونی، در راه ری به کومش) و جایی به نام شیروان (احتمالاً همان شمیران) قرار داشتند. پس از تصرف ری توسط عرب‌ها، گروهی از مردم شهر به کوه‌ها و آبادی‌های پیرامون رفته‌بودند و گروه‌های مقاومت تشکیل داده قصد بازپس‌گیری شهر را داشتند که این پایگاه‌های چهارگانه از این امر جلوگیری کرد.
این محله فاقد خط مترو میباشد. تنها خط اتوبوسرانی منتهی به این محل عبارت است از:
خط ۲۱۹ میدان جماران به پایانه تجریش در مسیر خیابان جماران، خیابان باهنر (نیاوران)، میدان قدس، خیابان شهرداری و میدان تجریش.
جمشیدیه
جمشیدیه نام محله‌ای است واقع در نقطه شهر تهران بر روی کوهپایه‌ی قله کلکچال قرار دارد. این محله با ارتفاع متوسط ۱۸۰۰ متر بالاتر از سطح دریا، یکی از مرتفع‌ترین و مناطق مسکونی تهران به‌شمار می‌آید. در این محله یک پارک کوهستانی معروف به‌نام بوستان جمشیدیه قرار دارد.
خیابان جمشیدیه (شهید حکمت‌الله امیدوار) اصلی‌ترین خیابان این محله میباشد که از خیابان نیاوران در جنوب آغاز شده و تا پارک جمشیدیه در شمال ادامه دارد. خیابان جمشیدیه از خیابان نیاوران تا خیابان فیضیه یک‌طرفه به سمت جنوب بوده و از خیابان فیضیه تا پارک جمشیدیه دوطرفه میباشد.
کاشانک
کاشانک یکی از قدیمی‌ترین محله‌های تهران است. این محله از جمله محله‌های شمالی تهران (شمیران) است و در مجاورت محله‌های نیاوران، دارآباد و آجودانیه قرار دارد. کاشانک از نظر موقعیت جغرافیایی از شمال به زمین‌های رحمان‌آباد، از جنوب به صاحبقرانیه و اقدسیه از غرب به کاخ و بوستان نیاوران و حصاربوعلی و کامرانیه و از شرق به محلهٔ دارآباد و نیز بلوار آجودانیه ختم میشود. پیشینهٔ تاریخی این محله به زمان ناصرالدین‌شاه برمی‌گردد. این منطقه به لحاظ پیشینهٔ تاریخی به زمان ناصرالدین‌شاه بازمی‌گردد که این منطقه به شکل باغات سرسبز بوده و یکی از سوگلی‌های حرم‌سرای ناصرالدین‌شاه قاجار به نام انیس‌الدوله حکمرانی کاشان را از شاه طلب میکند و شاه در عوض شش دانگ کاشانک را به وی پیشکش میکند و به همین دلیل این نام را بر کاشانک نهاده‌اند (کاشان کوچک).
سه طایفهٔ اصلی این محله که از بنیانگذاران محلهٔ کاشانک هستند عبارت‌اند از یکی طایفهٔ طائی که در حدود ۲۰۰ سال پیش از سمت قرچک و ورامین به این محله مهاجرت نموده و دیگری طایفه‌ای به‌نام امینیان که چند سال بعد از طائی‌ها آنان نیز از سمت قرچک و ورامین به کاشانک فعلی مهاجرت کردند و در ۱۸۰ سال پیش نیز خانوادهٔ بزرگ بیاتی از سربند دربند به این منطقه کوچ نموده و همچنین دو طایفهٔ ناطقیان و خیری که در حدود ۱۰۰ سال بعد از لواسان به کاشانک کوچ کردند. مهاجرینی که عامل شکل‌گیری این محله بودند اقوام مهاجر فقیری بودند که در تپه‌های کاشانک سکونت گزیدند و رفته‌رفته به سمت تثبیت مشاغل و ثروتمندی پیش رفتند.
به لحاظ ابنیه‌های تاریخی مساجد مختلف و قنات‌های متعددی در منطقه موجود است و از جمله یک گورستان که مربوط به سیصد سال پیش است که در دارآباد خیابان افتخاری خیابان رجبی، به‌نام درختک واقع است. از قنات‌های منطقه میتوان به قنات‌های رحمان‌آباد که در ارتفاعات رحمان‌آباد واقع است، قنات استخر که در نزدیکی مسجد ولیعصر واقع است که البته این قنات در حال بهره‌برداری است و برای شرب فضای سبز منطقه بهره‌برداری میشود و قنات جوز درختک و قنات مدرسه خان سفید اشاره کرد. از نمادهای ارزنده و جاذبه‌های این منطقه میتوان به درخت چنار مسجد ولیعصر اشاره کرد. قدمت این درخت به ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال قبل برمی گردد و قطر آن در حدود ۳ متر است و داخل آن به شکل یک اطاقک در آمده است.
کاشانک در حدود ۳۰۰۰۰ خانوار در خود جای داده‌است که به لحاظ اقتصادی این خانوارها در ۲ طبقهٔ کاملاً متفاوت قرار دارند که طبقهٔ پایین‌دست منطقه در قسمت تپه کاشانک ساکن هستند و در حدود ۲۶۲ باب از خانه‌های این منطقه فاقد سند مسکونی است و این منطقه به لحاظ امکانات فرهنگی و عمرانی دارای صفوف مختلفی است. مساحت کاشانک براساس آخرین مرزبندی که در سال ۸۷ انجام شده‌است (۲,۴۸۲,۵۶۵) کیلومتر مربع تخمین زده شده‌است.
از حیث فرهنگی دو مؤسسهٔ دایرةالمعارف بزرگ فارسی و مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران پتانسیل فرهنگی خوبی را برای این منطقه رقم زده‌اند. همچنین سرای محلهٔ کاشانک که از سال ۸۷ شروع به کار کرده‌است با اجرای کلاس‌های آموزشی مختلف در ارتقاء سطح فرهنگی منطقه نقش به‌سزایی داشته‌است. از لحاظ عمرانی فعالیت‌های درخور تحسین در منطقه انجام شده‌است از جمله احیای پارک رحمان‌آباد. در این منطقه آلونک‌هایی وجود داشت که باعث زننده بودن منظر شهری بود.
حصاربوعلی
حصار بوعلی نام محله و دهکده‌ای در شمال شهر تهران و منطقه شميران است كه در ناحيه یک از منطقه ۱ شهرداری تهران قرار دارد.از زمان آغامحمدخان قاجار که تهران پایتخت شد، در منطقه کوهستانی شمیران، قریه حصار بوعلی در کنار دیگر قراء چون کن ،تجریش، قلهک، دزاشیب، نیاوران، اختیاریه کاشانک، دارآباد، ازگل، اراج، سوهانک، دربند، جمال آباد، امامزاده قاسم درکه، اوین، جماران، حصارک، چیذر و… یکی از ییلاقات خوش آب و هوای تهران محسوب می‌شد. بعد از ساختمان قصر سلطنتی صاحبقرانیه، حصار بوعلی به دلیل نزدیکی به این کاخ از موقعیت ویژه‌ای برخوردار شد، زیرا تعدادی از کارکنان کاخ در واحدهای مختلف جهت اداره امور داخلی قصر از بین ساکنان بومی این قریه انتخاب می‌شدند. رسم دیرینه شاهان قاجار از ناصرالدین شاه تا احمدشاه چنین بود که بهار و تابستان در کاخ صاحبقرانیه و پاییز و زمستان در کاخ گلستان و قصر فیروزه (دوشان تپه) اقامت می‌کردند. عده ای از جوانان آن روز حصار بوعلی مجاز بودند قهوه خانه سیاری در زمان استقرار شاه در جلو محوطه بیرونی این دو کاخ (فیروزه- صاحبقرانیه) برپا کنند که کل نگهبانان و کارکنان کاخ و اعضای تشریفات اسکورت شاه جهت صبحانه، ناهار و شام از این قهوه خانه بهره گیرند.
این رسم از اواخر سلطنت ناصرالدین شاه تا پایان دوره احمدشاه ادامه داشت. در حال حاضر در طرفین حصاربوعلی دو باغ بزرگ قرار دارد؛ در شرق، باغ عزیزخان که تبدیل به فرهنگسرای نیاوران شده و در غرب باغ کامرانیه که پس از فوت کامران میرزا در سال ۱۳۰۷ شمسی به تدریج ورثه او نسبت به تقسیم و فروش باغ به ثروتمندان آن زمان تهران اقدام کردند. معروفترین این افراد عبارت بودند از عبدالحسین هژیر (وزیر دربار)، حاج محمدصادق فاتح، حاج محمدجعفر محلوجی، محمدحسین خان محلوجی، انصاری تاجر، شجاعی گلستانه، سعید انور، محمد نراقی، شیخ الاسلام مهاندوست سمیعیان، لاری و عده‌ای دیگر. کامران میرزا بعد از۷۰ سال عمر پرفراز ونشیب درگذشت.
باغ کامرانیه عظمت، شوکت و وسعت زیادی داشت به طوری که نقل کرده‌اند در این باغ الاغی در تابستان گم شد و هر چه جست وجو کردند آن را نیافتند، بعد از ۵-۴ ماه در اواخر پاییز که خزان، باغ را عریان کرد اسکلت الاغ را زیر درختی در نقطه‌ای دوره افتاده از باغ یافتند، حیوان را مار زده بود.
تنها قطعه زمینی که از مجموعه این باغ چندین هکتاری به عنوان یک ارزش اخروی برای کامران میرزا باقی ماند، همین یکهزار مترمربع فضایی است که به نام تکیه آقا در گوشه شمال شرقی باغ کامرانیه در حصاربوعلی معروف است. (در دوران ناصرالدین شاه قاجار دو نفر لقب آقا داشتند اولی کامران میرزا و دومی میرزایوسف مستوفی الممالک؛ اشتهار این حسینیه به تکیه آقا بدین مناسبت است). در جلد اول فرهنگ جغرافیای ایران آمده: کامرانیه و حصار بوعلی این دو آبادی به هم متصل هستند. کامرانیه اکنون در محدوده ۵ ساله تهران در سوی شمال شهر و در سه کیلومتری شرق تجریش در کنار راه تجریش به نیاوران واقع است، جمعیت آن به ۱۶۲ نفر (چه تاریخی؟) می‌رسد، محصولش میوه و غلات و شغل اهالی، باغداری و زراعت است. شایان ذکر طبق سرشماری سال ۱۳۳۵ شمسی جمعیت حصاربوعلی شامل یکهزار و ۱۵۶ نفر مرد و ۷۷۵ نفر زن بود که شامل افراد بومی وغیربومی نیز می‌شد.
اماکن مهمی همچون فرهنگسرای نیاوران، پارک نیاوران، پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، تكيه حصاربوعلی در این محل قرار دارد.
عرضه محصولات کشاورزی حصاربوعلی که تا ۴۰ سال پیش استمرار داشت و بعضی از آنها به تهران نیز صادر می‌شد، عبارت بود از: گندم، جو، حبوبات، توت فرنگی، سیب زمینی، هویج و خیار. علف‌های کاشتنی این محل یونجه و شبدر بود. گیاهان دارویی خاکشیر، گاوزبان، عروسک پشت پرده، ختمی، باروتک، دم روباه، جوموشک، تیغ قندک، ثعلب خودرو و سنبل وحشی بود که این گیاهان تا ۴۰ سال گذشته که امکانات بهداشتی مثل حالا نبود، مورد استفاده قرار می‌گرفت. قدیمی‌ترین نانوایی تافتون سنتی شمیران در حصار بوعلی قرار گرفته‌است که به آن نون عشقی می‌گویند و مثلی محلی هم در مورد آن بین قدیمی‌ها رایج بود که می‌گفتد: هر کس در حصار بوعلی از نون عشقی بخورد و از آب قنات میرزاعلی بنوشد، از این محل دل نمی‌کند. حصار بوعلی به دلیل فاصله دو کیلومتری با دامنه‌های البرز ملک کوه، علف چین و علف چر کوهستانی نداشت، لذا دام‌های آن جهت چرا در محوطه وسیعی که به زبان محاوره به آن تپه شاغالون خطاب می‌شد، تجمع می‌کردند که این محوطه در حقیقت مرتع و آبریز محل به حساب می‌آمد؛ در حال حاضر تپه شاغالون محدوده بین خیابان‌های فرمانیه، دیباجی شمالی، شمال رستم آباد بالا و پاسداران را شامل میشود. زمین‌های آن در نیمه اول دهه ۳۰ فروخته شد که منطقه مسکونی دیپلماتیک فعلی به وجود آمد.
دزاشیب
دِزاشیب محله‌ای است در شمال تهران واقع در شمیران که در شرق تجریش واقع شده‌است، از شمال به جماران و نخجوان، از جنوب به تپه‌های قیطریه، از غرب به خیابان شریعتی و از شرق به چیذر و فرمانیه محدود میشود.
قسمت شمالی دزاشیب را محله بالا و قسمت جنوبی آن را محله پایین می‌گویند.
تنها پیشینه تاریخی قابل استناد از شمیران و دزاشیب کشفیات باستانی به‌دست آمده از تپه‌های قیطریه که مربوط به حدود ۳۳۰۰ سال پیش است میباشد. سایر گمانه‌زنی‌ها هیچ پایه و اساس تاریخی و مستند ندارد.
در قدیم آن را دزج سفلی می‌نامیدند و در لهجه محلی تا سال ۱۳۲۵ دِدِرشو گفته می‌شد. گفته میشود که دزاشیب شکل تغییر یافته دزآشوب (دژآشوب) است.
شغل مردم این منطقه، کشاورزی و دام‌داری بوده و بقیه را کاسبان محل تشکیل می‌دادند. دزاشیب در واقع، محل گذر به نیاوران و فرمانیه بوده‌است. این منطقه هنوز بافت سنتی خود را حفظ کرده و عرض خیابان آن تغییری نکرده‌است. دزاشیب دارای دو قنات، به نام‌های قنات بالا و قنات پایین، است که همچنان جریان دارند. قنات بالا در میانهٔ خیابان نجابت‌جو (در سوی شرقی) در شمال مسجد امیرالمؤمنین قرار دارد. قنات پایین، در خیابان شهید امیرحسین کریمی (بوعلی) و در شمال تقاطع خیابان سلیمی است. در دههٔ سی خورشیدی آب هر دو قنات، مورد آزمایش قرار گرفته بود. آب قنات بالا سالم ولی آب قنات پایین آلوده بود. به همین جهت از قنات بالا بیشتر استفاده می‌شد.
مسجد آقا شیخ علی، با قدمت بیش از ۲۰۰ سال و مساحت ۶۰ متر مربع، که در سال ۱۳۷۲، بازسازی شده‌است، از جمله مساجد قدیمی دزاشیب به حساب می‌آید. حاج شیخ علی شریعتمدار، عالم روحانی و فرزند حاج ملامحمد جعفر استرآبادی، از علمای زمان ناصرالدین شاه بود که به علت مخالفت با ناصرالدین شاه به آمل تبعید شد. او فردی مقتدر بود و اطلاعاتی از دانش داشت. وی صاحب چند اختراع، از قبیل ساعتی با دزدگیر و نیز تفنگ ته‌پر، است. همچنین فردی صاحب فتوا در این منطقه بوده‌است.
مسجد عمر رمضون، با مساحت ۱۲۰ متر مربع، واقع در خیابان بوعلی (شهید کریمی)؛ نبش خیابان شهید سلیمی است، که قدمت آن به ۲۰۰ سال پیش و زمان ناصرالدین شاه می‌رسد. هم‌اکنون از این مسجد در مراسم عزاداری استفاده میشود ولی نماز جماعت در آن برگزار نمی‌شود.
حمام بوعلی، با مساحت حدود ۴۰ متر مربع، که قدمت آن به ۱۵۰ سال پیش برمی‌گردد. این حمام فقط شامل یک خزینه و دوش بوده‌است، اما اکنون خزینه بازسازی شده و یک حمام عمومی نیز در آن ساخته شده‌است. از مهمترین مناطق دزاشیب، کوچه سبزه میدان متصل به باغ فخرالملک اردلان است.
کوچه قورباغه (فلاح)، نیز از دیگر گذرها است. علت نام‌گذاری، وجود استخر و آبگیری بوده که قورباغه فراوان داشته‌است. نام‌گذاری کوچه لَشان نیز، که به سرآسیاب دزاشیب معروف بوده‌است، به خاطر زمین‌های لش (آب‌دار و باتلاقی) بوده و چاه در یک یا دو متری آن به آب می‌رسیده‌است.
از دیگر مکان‌های مهم و قدیمی و معروف دزاشیب به تکیه دزاشیب، به‌نام تکیه سیدالشهدا، میتوان اشاره کرد که، با مساحت ۴۰۰ متر مربع، قدمتی ۲۵۰ ساله دارد. این تکیه که دیوارهای کاه‌گلی و ستون‌های چوبی آن هنوز باقی مانده‌است، قبلاً سقف چادری داشت و بعدها به شیروانی تبدیل شد.
دبستان ادونتیست‌ها نیز، با ۳۹ دانش آموز در این منطقه سال‌ها دایر بود. ادونتیست‌ها پیروان ادونتیسم، شاخه‌ای از مسیحیت در آمریکا، هستند که معتقدند ظهور مسیح نزدیک است.
باغ‌های متعدد و معروف دزاشیب عبارتند از باغ مجدالدوله[۳] داماد ناصرالدین‌شاه معروف به باغ دوقلو، باغ حاجی فخرالملک اردلان (واقع در کوچه اردلان)؛ باغ حاجی سید محمد صراف، باغ علاءالسلطنه (مکان فعلی انجمن خوش‌نویسان)، باغ ایگار و باغ نظر که به حسین قلی‌خان تعلق داشته‌است.
گلاب دره
گُلاب‌دره نام دره و محله‌ای در کنارهٔ آن دره است که به همین نام خوانده می‌شوند. این دره از کنارهٔ باختری (طرف غرب) به امامزاده قاسم و از کنارهٔ خاوری با دره در بند و از شمال با محله آبک همسایه است.
این دره از جمله ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال شرقی شهر تهران است.
جدا از ساکنان محلی، مسیر کوهستانی گلابدره، هر هفته میزبان کوهنوردانی است که راه خاکی و خلوت آن را انتخاب می‌کنند. در تابستان ۱۳۶۶ سیل مخربی از ده گلابدره سرازیر گشت و بسیاری از خانه‌های دربند را ویران کرد و تعداد زیادی نیز کشته شدند.
بر فراز تپه مشرف به محل، دو محلهٔ گلابدره (در باختر) و باغ شاطر (در خاور) جای گرفته‌اند. با ایستادن بر فراز این بلندی‌ها نمای بسیار زیبایی از شهر تهران را خواهید دید. راه رسیدن به این دره زیبا از میدان تجریش و خیابان دربند است که در میانهٔ راه خیابان گلابدره خود نمایی میکند. دلیل نام گذاری این دره وجود فراوان درختان سیب گلاب خودرو در این دره بوده‌است.
از امامزاده قاسم (شمیرانات) در امتداد گلابدره که بالا می‌رویم، بر طرف دست چپ آب، اراضی«گل اسلک» است. بالای گل اسلک، زیر دوآب «گودره»، طرف دست چپ «لش عباس» قرار دارد. پس از لش عباس، شاخه آب «گودره» به عمود گلابدره می‌پیوندد. از گودره به بالا در امتداد آب،«زیر بند» خوانده میشود. بالای زیربند دوآب دیگری است که آبهای «هوله شرون» و وزوا به آب «گی باغ» می‌پیوندد. شاخه دست راست، آب «گی باغ» است که از پایین سینه سرخی سرچشمه می‌گیرد. شاخه دست چپ، مقداری که بالا رفت به دوآبی می‌رسد که آب «هوله شرون» به آب وزوا متصل میشود. آب هوله شرون از کلک چال می‌اید و آب وزوا کمی پایین تر از بند وزوا سرچشمه می‌گیرد. درخت‌زار کوچک و پرشیب وزباد، یا به قولی وزوا، واقع در شمال گلابدره شمیران در مکانی سراشیبی در زیر دامنه‌های صخره ایی قله ۳۱۰۰ متری اسپیلت قرار دارد و دارای چندین چشمه کوچک است. این منطقه مسیری نزدیک و مناسب برای دیدار از طبیعت کوهستانی با صرف دو ساعت راه است.
نخجوان
نخجوان نام یکی از محله‌های شمیرانات واقع در منطقه یک تهران است که در شمال نیاوران قرار دارد، محله نخجوان از شرق به جماران، از جنوب به خیابان باهنر (نیاوران)، از غرب به امامزاده قاسم، ظهیرالدوله و خیابان دربند منتهی میشود و در شمالی‌ترین قسمت آن خیابان کوهسار در دامنه جنوبی رشته کوه البرز قرار دارد.از خیابان‌های اصلی محله نخجوان میتوان خیابان احمدی زمانی، خیابان مژده (مقدسی)، خیابان صادقی قمی، خیابان همایون، خیابان مرجان را نام برد. سفارت خانه اتریش نیز در این محله قرار دارد.
نتیجه گیری
با توجه به آنچه درباره نیاوران دانستیم میتوانیم نتیجه بگیریم که اینم منطقه یکی از مناطق بالای تهران است با آب و هوای عالی و ارتفاع بالا و یکی از مناسبترین انتخاب ها برای خرید آپارتمان و پنت هوس های لاکچری در تهران میباشد.نیاوران محله ای است که در تمام فصول هوای عالی و تمیز دارد و یکی از تاپ ترین و اصیلترین محله های تهران است که دارای تمامی امکانات برای داشتن یک زندگی ایده آل میباشد. پس اگر سرمایه کافی دارید و بدنبال منطقه ای کاملا لاکچری و پرفکت هستید تمامی محله های نیاوران میتواند یکی از بهترین انتخاب های شما باشد که میتوانید با مراجعه به وبسایت زومیلا از جدیدترین قیمت خرید آپارتمان در نیاوران که یکی از محله های گران قیمت محسوب میشود باخبر شوید.
